Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής
Ο Γιώργος Σ. Κόκκινος (site) είναι Συγγραφέας/Στιχουργός. Ασχολείται από το 2006 με τη συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων, ποιημάτων και άρθρων σχετικών με το βιβλίο. Έχει στο ενεργητικό του συμμετοχή σε διαγωνισμούς λογοτεχνίας, ταινιών μικρού μήκους, θεατρικών έργων και στίχου. Ως εισηγητής είναι εγγεγραμμένος στo Μητρώο Εκπαιδευτών Επαγγελματικής Κατάρτισης ΔΙΕΚ του Υπουργείου Παιδείας. Συνεντεύξεις του έχουν φιλοξενήσει ιστότοποι του διαδικτύου.
Τον Γενάρη του 2022 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή με τίτλο «Απάνθισμα 2006-2021» όπου περιέχονται 23 από τα πιο δημοφιλή γραπτά του σε μια πορεία 15 ετών. Κριτικές του έργου και των βιβλίων του, έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα περιοδικά από το 2006 μέχρι σήμερα. Από την ίδια χρονιά μέχρι και τις μέρες μας κείμενά του φιλοξενούνται σε ανθολογίες που βρίσκονται σε κυκλοφορία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια που σχετίζονται με τη λογοτεχνία και την ψυχολογία, και έχει διατελέσει συντάκτης/αρθρογράφος σε ιστοσελίδα σχετική με το χώρο του βιβλίου.
Από τις 14 Οκτωβρίου θα βρίσκεται στο κέντρο ψυχικής υγείας και ευεξίας Αμαρουσίου, το Ανθρώπων Χώρος, ως εισηγητής για το νέο πρόγραμμα ταχύρυθμων μαθημάτων δημιουργικής γραφής με συντονίστρια την ψυχολόγο κα Αμαλία Καπουλέα, υπεύθυνη του κέντρου.
Στιχουργός, ποιητής, συντάκτης/αρθρογράφος, συγγραφέας… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;
Ένας μόνο ρόλος ταιριάζει σε εμάς τους εργάτες της γραφής. Είμαστε οι ταπεινοί μεταφορείς των λέξεων με τις οποίες εσείς ονειρεύεστε και ερωτεύεστε. Είμαστε οι παραγωγοί των δικών σας φαντασιώσεων και επιθυμιών. Είμαστε οι εργάτες της ελεύθερης έκφρασης, οι στυλοβάτες της γλώσσας και οι δημιουργοί των εικόνων. Είτε συμμετέχεις σε αυτή τη μυσταγωγία μέσω του ποιητικού λόγου, είτε μέσω της απλότητας του αφηγηματικού λόγου, αφήνεις στο διάβα σου ένα ακόμα λιθαράκι στον παγκόσμιο ιστό των ιδεών που απαρτίζουν την τέχνη.
Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;
Το δικό μου φορτίο αποφορτίστηκε όλο μέσω των γραπτών μου αυτά τα χρόνια που πέρασαν. Άδειασα. Πλέον αποφορτίστηκα συναισθηματικά. Άδειασα όλο το ντεπόζιτο των αναμνήσεων και το μετουσίωσα σε καταγεγραμμένες εμπειρίες για τους νεότερους μελετητές. Δεν πέρασε άλλωστε και λίγα η γενιά μας! Μόνο που όταν αδειάζεις και στραγγίξει και η τελευταία ρανίδα ελπίδας, εκεί χρειάζεσαι ένα άλλο χέρι για το κουράγιο. Ποτέ δεν αρκεί μόνο η δική σου ελπίδα. Δε νοείται να υπάρχουμε αποκομμένοι σε αυτόν τον απέραντο κόσμο. Κι εκεί είναι που έρχεται η γραφή να σου ακουμπήσει την πλάτη και να χαϊδέψει το χέρι σου.
Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;
Οι χαρακτήρες των έργων μας, μιλάνε για κάτι υπαρκτό μέσα από τη ζωή μας. Αυτά τα βιώματα βρίσκουν ανταπόκριση μόνο σε μάτια που νοητά γνωρίζουν να τα συλλαμβάνουν. Αυτές οι λέξεις που αφήσαμε μπορούν να αποκωδικοποιηθούν από πραγματικούς μύστες ιδεών για να γνωρίζουν κάτι παραπάνω για εμάς και την εποχή. Οι χαρακτήρες των έργων μας, έχουν κάτι από εμάς. Αρκετά μακρινό, αλλά τόσο αληθινό.
Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;
Το γύρω περιβάλλον είναι αυτό που προκαλεί τις αφορμές για την καταγραφή. Γιατί όπως είπαμε πάλι, δεν υπάρχουμε αποκομμένοι από τον κόσμο. Μόνο που αυτή η καταγραφή πολλές φορές έχει στοιχεία υπερβολής, δοσμένα μέσα από ένα ουτοπικό πρίσμα, γιατί η συναισθηματική φόρτιση που παράγεται από τις σχέσεις μας με τους άλλους είναι τόσο δυνατή που αδιαμφισβήτητα αποτελεί το φιτίλι για το έργο μας.
Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);
Τα τελευταία χρόνια ακούω μόνο κλασική μουσική και jazz. Δυστυχώς, δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάτι άλλο που να ερεθίσει τον συναισθηματικό μου κόσμο.
Αγαπημένη εικόνα;
Είμαι άνθρωπος της γραφής. Μου αρέσουν οι εικόνες που μπορώ να θυμάμαι μέσα από τα έργα μου. Είναι ο κόσμος μου, οι εμπειρίες μου, το παρελθόν μου, η ζωή μου.
Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;
Η γραφή προφανώς. Σου παρέχει τη μεγαλύτερη αίσθηση ελευθερίας που μπορείς να έχεις σε αυτή τη ζωή. Σου παρέχεται δωρεάν, είσαι ο δημιουργός της και ζεις παρέα μια ολόκληρη ζωή μαζί της. Όποτε θέλεις καταπιάνεσαι κι όποτε θέλεις ξεχνιέσαι.
Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;
Αγαπώ πολύ την ησυχία μου και δεν θα ήθελα με τίποτα να χάσω την ηρεμία μου.
Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;
Ένας στίχος από ακυκλοφόρητο ποίημά μου το «πῦρ» νομίζω απαντάει αντί εμού:
σου αφήνω να γνωρίζεις
πως όλα στη ζωή αρχίζουν μ’ ένα χάδι
και καταλήγουν μ’ ένα Αντίο, το πιο απαλό
που μοιάζει ωσάν βελούδινο άγγιγμα
σαν πέταλα τριαντάφυλλου που ραίνουν το κορμί σου
κι ο μίσχος του ευλαβικά στο απογυμνωμένο σώμα
ζαλίζει, περιστρέφεται, ατενίζοντας το βάθος
Ένας κακός εφιάλτης;
Να απολέσω την τεχνική μου ή και την όρασή μου. Θα ήταν δυσβάσταχτο. Να μην μπορώ να καταγράψω, όταν θα ήθελα να καταγράψω πάλι κάποια εμπειρία ζωής.
Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;
Ήδη έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει ο επόμενος στόχος, με την εμπειρία και τις εισηγήσεις μου σαν καθηγητής δημιουργικής γραφής για πρώτη φορά, στο κέντρο ψυχικής υγείας και ευεξίας Ανθρώπων Χώρος τον Οκτώβρη. Είναι κάτι που ήθελα από καιρό να κάνω, περισσότερο για να είμαι η αφορμή, υπό την εποπτεία μου κάποιοι άνθρωποι που ήθελαν να ξεκινήσουν να γράφουν, να πετύχουν σε αυτό που εμείς αποκαλούμε «λογοτεχνικότητα» των κειμένων. Δηλαδή να στέκουν σωστά, να διαβάζονται από άλλους σωστά και να αποδίδουν συναισθήματα και εικόνες. Όσο μπορώ να δίνω ερεθίσματα σε άλλους ανθρώπους για να ασχοληθούν, είμαι εδώ για να προσφέρω.
Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): λεπτά, φλας, λουλούδι, ψυχή και πλάνο.
Αυτός ο κόσμος, είναι τρελόκοσμος παρατήρησε ο Τζακ. Το διαστημόπλοιό τους μόλις είχε προσγειωθεί. Δυο λεπτά Τζακ, πριν φύγουμε, άναψε φλας! Βλέπω απέναντι ένα λουλούδι που ομοιάζει με την ψυχή του γαλαξία μας… Το αρχικό τους πλάνο είχε ξεφύγει απ’ το χρονοδιάγραμμα. Είχαν έρθει στη Γη να σώσουν την Τέχνη από τα τάρταρα που βυθίστηκε…
Σας ευχαριστώ.
Πηγή: https://www.bookia.gr/, 9 Οκτωβρίου 2023 στον Διονύση Λεϊμονή:https://www.bookia.gr/index.php?action=Blog
Γεώργιος Σ. Κόκκινος 